من در جریان زندگی نیستم،

تو در جریان باش !

که دارم با نسیم

جغرافیای صورتت را لمس میکنم،

کاش بودی …

دلم تنگ است ...

دلم اندازه ی حجم قفس تنگ است،

سکوت از کوچه لبریز است،

صدایم خیس و بارانی ست،

نمی دانم چرا؟

در قلب من پاییز طولانی ست ...!

دَســــتــــ هــــایــَـــم خــالـــی اَنـــد...

جـایِ خــالــی دَســــتـِـــ تــو را هــــیـــــچ کــَــســ

بــَــرایــَــم پــُــر نــمـــی کــــنــد...

راســــتــــ مــــی گـــُـفــتــــ شـــــامــــلو:

" دَســـــتـــِـــ خـالـی را بـایــَـــد بــَـــر ســَـر کــــوبــیـــد "...

کاش می شد برگشت به قبل تر ها ؛

همان وقت ها که بودی ..

و کمی تو را قرض گرفت

برای این روز ها

که دلتنگی امان نمی دهد ..

دلم خوش نیست

غمگینم

کسی شاید نمیفهمد

کسی شاید نمیداند

کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی

تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی

عجب احساس زیبایی

تو هم شاید نمیدانی ...

✍ يہ شبایـــــے تو زندگے هست ڪہ

 وقتے دفتر خاطرات زندگيتو ورق ميزنے به چيزایـــــے ميرسے ڪہ نميدونے تقديرت بوده يا تقصيرت...

به ادمايـــــے ميرسے ڪہ نميدونے دردن يا همدرد...

به لحظہ هايـــــے ميرسے ڪہ هضمش واسہ دل ڪوچیڪت سختہ و بہ دردايـــــے ميرسے ڪہ براے سن و سالت بزرگہ...

ﺗـــﻮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳـــت ﺩﺍﺭم...

ﭼﻪ ﻓـﺮﻕ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼــــﺮﺍ...؟

ﯾـــﺎ ﺍﺯ ﭼــــﻪ ﻭﻗـﺖ...!

ﯾـﺎ ﭼﻄـﻮﺭ ﺷـﺪ ﮐﻪ...!

ﭼﻪ ﻓـــــﺮﻕ ﻣﯿﮑـﻨﺪ...؟!

ﻭﻗﺘﻰ ...

ﺗــﻮ ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑـــﺎﻭﺭ ﮐﻨـﻰ،

ﮐـﻪ می کنـــﻰ...!

ﻭ 

ﻣــﻦ نبـﺎﯾـﺪ ﻓـﺮﺍﻣــــﻮﺵ ﮐــﻨﻢ،

ﮐـﻪ ﻧﻤـﻰ ﮐــــﻨﻢ...! 

شب ها برای ِ بالش َم قصّه ی ِ عشق

بازی ِ مان را می گویم ... ،

از گریه ی ِ من نیست ها ... ! ،

بیچاره از خجالت خیس ِ آب می شود ...